Hello Teacher!!
Door: Kim
Blijf op de hoogte en volg Kim
10 November 2013 | Cambodja, Preah Seihanouk
We hebben een behoorlijk indrukwekkende week achter de rug..
Woensdag 30 okt kwamen we aan bij Leonie en hebben we Pierre ontmoet, de man achter dit hele project. Zoals jullie misschien ook al in Leonie's vorige blog hebben kunnen lezen, is de situatie iets anders dan ons van te voren verteld is..
De volgende dag zijn we met de boot naar het eiland Koh Rong Samloem vertrokken, het eiland waar nog geen onderwijs gegeven zou worden en alleen twee lege lokalen zouden staan. Nou mooi niet dus.. er wordt wel degelijk onderwijs gegeven en de kinderen zitten niet in lege lokalen. Opzich een goed teken natuurlijk, maar het geeft wel een dubbel gevoel dat in Nederland de kinderen van 2 scholen heel druk zijn geweest met het inzamelen van lege flessen en dat bijna iedereen om je heen geld doneert omdat ik heb verteld dat de kinderen op dit eiland geen onderwijs krijgen.. Ik wist niet beter, maar toch voelt het een beetje alsof je iedereen voorgelogen hebt..
Gelukkig blijkt al snel dat er nog heel wat te doen en te verbeteren valt op dit eiland. Dus wij gaan onze uiterste best doen om al het sponsergeld toch goed terecht te laten komen!
Op het eiland is geen internet en er is alleen stroom vanaf 6 uur 's middags tot ongeveer 11 uur 's avonds. Dat is wel even wennen dus! Vooral als blijkt dat in de bungalows waar wij zullen slapen helemaal geen stroom is. De eerste nacht was meteen al een groot succes..rond 2 uur werd ik wakker van een mierennest die zich verhuisd had naar mijn kussen. Ik weet niet of het de bedoeling was van deze vriendelijke kriebelaars om mij hier snel thuis te laten voelen, maar het werkte behoorlijk averechts. De volgende dag maar m'n klamboe strak onder m'n matras gestopt en de randen van m'n bed bekrast met krijt (tip van de lokale bevolking). Het werkte gelukkig!
De volgende dag kregen we het teachers house te zien waar wij de komende tijd met z'n drieën zullen gaan wonen. Er was alleen 1 probleempje..het huis is leeg, op 2 houten bedden na. Geen matrassen, geen wc, geen douche, geen elektriciteit. En wij moeten er zelf voor zorgen dat het bewoonbaar wordt. Weer iets wat ons niet van te voren verteld is..
Na een goed gesprek met Pierre blijkt dat dit een onderdeel is van het project. Dit huis moet een voorbeeld worden voor de mensen die in dit dorp wonen. Het moet er verzorgd uitzien, geen afval in en rondom het huis en zoveel mogelijk afval hergebruiken door bijvoorbeeld bloembakken te maken van oude flessen. Dit leek ons een mooie uitdaging en gelukkig worden de kosten hiervoor vergoed. Jammer dat dit niet eerder met ons communiceert was, maarja.. this is Cambodia.
Die vrijdagavond hebben we overleg gehad met Pierre, de chief van het dorp, Bora (soort conciëge van het dorp) en de 4 lokale leerkrachten die al les geven. We hebben besproken hoe we Engelse lessen kunnen toevoegen aan het lesprogramma. Dat was nog niet zo makkelijk! Uiteindelijk is er besloten dat wij max. 1 uur per dag per klas Engels mogen geven. Dit gaat wel ten kosten van de Khmer lessen, dus moest de directeur van de school (die 4 jaar terug voor het laatst hier op het eiland was) eerst toestemming geven. Dat deed hij gelukkig!
De volgende dag werd het hele dorp bij elkaar getrommeld om ons te introduceren. Wat een happening! Door eerdere ervaringen denken de mensen snel dat wij komen lesgeven over de bijbel. Gelukkig is dat nu duidelijk!
Er zijn 4 verschillende groepen die les krijgen. De kleuters, groep 3/4 en groep 5/6 krijgen les van 7 tot 11 uur en smiddags krijgt groep 7/8 les van 1 tot 4 uur.
De afgelopen week hebben we iedere dag in iedere groep Engelse les gegeven. We beginnen om 9 uur bij de kleuters. Het is behoorlijk anders dan in Nederland. De kleuters zitten hier 4 uur lang op een stoeltje achter een tafeltje. Omdat er ook 3 jarige tussen zitten kwamen we er al snel achter dat een kwartiertje Engels in deze klas genoeg is. Vooral omdat de lerares zelf geen Engels spreekt en ons totaal niet begrijpt.
Om 10 uur geven we les aan groep 3/4 en 5/6. Omdat de groepen hier niet groot zijn, gaan die 2 groepen bij elkaar in 1 lokaal. Deze lessen vind ik zelf het leukst om te doen! De 2 leerkrachten van deze groepen Mab en Yon (John) spreken redelijk goed Engels en willen graag met onze lessen meedoen en het af en toe zelfs even overnemen. Heel leuk om te zien!
's Middags beginnen we om 1 uur in 7/8. Deze kinderen kunnen al redelijk Engels door toeristen die dit aan hen geleerd hebben. Die toeristen zijn alleen de leerkracht vergeten, want die bakt er niks van.. en als hij een antwoord van één van onze vragen wel weet, zegt hij het in Khmer voor aan de kinderen.. Not very helpfull..
Daar is dus nog wel wat winst te behalen!
Onze eerste week lesgeven heeft Leonie in een heel mooi filmpje verwerkt!! http://www.youtube.com/watch?v=xkVmbtVIOBo
Afgelopen vrijdag heeft Pierre een clean-up day georganiseerd. Vanaf het moment dat er mensen op dit eiland wonen (sinds 1995 ongeveer) gooien ze al hun afval neer op de grond of in de zee. Het is er echt een enorme bende!
De clean-up day waarbij kinderen en volwassen helpen opruimen, was een kleine stap in de goede richting.
Er moeten nog wel veel van zulke dagen volgen voordat het dorpje schoon is helaas..
Op dit moment zijn we weer even een paar dagen in Sihanoukville om spullen te kopen voor ons huis, nieuwe liedjes te downloaden voor onze lessen en even te contacten met het thuisfront!:D
Ik moet eerlijk zeggen dat het best goed voelt om geen internet in de buurt te hebben en m'n telefoon bijna niet vast te houden! Ookal kunnen velen van jullie zich dat misschien niet voorstellen:D
De eerste paar dagen op het eiland vond ik best wel even wennen en de gedachte "wat doe ik hier in godsnaam?" is stiekem wel een paar keer voorbij gekomen. Maar ik ben ondertussen al behoorlijk gewend. De mensen zijn heel erg vriendelijk en vooral Bora helpt ons veel. En de kinderen natuurlijk! De woorden 'Hello Teacher!!' wordt ons tientallen keren per dag toegeroepen en mede door die stralende gezichtjes ben ik nog steeds erg blij dat ik hier ben!!
Nog bedankt allemaal voor jullie leuke reacties!! Ook daar word ik erg blij van:D
Woensdag 30 okt kwamen we aan bij Leonie en hebben we Pierre ontmoet, de man achter dit hele project. Zoals jullie misschien ook al in Leonie's vorige blog hebben kunnen lezen, is de situatie iets anders dan ons van te voren verteld is..
De volgende dag zijn we met de boot naar het eiland Koh Rong Samloem vertrokken, het eiland waar nog geen onderwijs gegeven zou worden en alleen twee lege lokalen zouden staan. Nou mooi niet dus.. er wordt wel degelijk onderwijs gegeven en de kinderen zitten niet in lege lokalen. Opzich een goed teken natuurlijk, maar het geeft wel een dubbel gevoel dat in Nederland de kinderen van 2 scholen heel druk zijn geweest met het inzamelen van lege flessen en dat bijna iedereen om je heen geld doneert omdat ik heb verteld dat de kinderen op dit eiland geen onderwijs krijgen.. Ik wist niet beter, maar toch voelt het een beetje alsof je iedereen voorgelogen hebt..
Gelukkig blijkt al snel dat er nog heel wat te doen en te verbeteren valt op dit eiland. Dus wij gaan onze uiterste best doen om al het sponsergeld toch goed terecht te laten komen!
Op het eiland is geen internet en er is alleen stroom vanaf 6 uur 's middags tot ongeveer 11 uur 's avonds. Dat is wel even wennen dus! Vooral als blijkt dat in de bungalows waar wij zullen slapen helemaal geen stroom is. De eerste nacht was meteen al een groot succes..rond 2 uur werd ik wakker van een mierennest die zich verhuisd had naar mijn kussen. Ik weet niet of het de bedoeling was van deze vriendelijke kriebelaars om mij hier snel thuis te laten voelen, maar het werkte behoorlijk averechts. De volgende dag maar m'n klamboe strak onder m'n matras gestopt en de randen van m'n bed bekrast met krijt (tip van de lokale bevolking). Het werkte gelukkig!
De volgende dag kregen we het teachers house te zien waar wij de komende tijd met z'n drieën zullen gaan wonen. Er was alleen 1 probleempje..het huis is leeg, op 2 houten bedden na. Geen matrassen, geen wc, geen douche, geen elektriciteit. En wij moeten er zelf voor zorgen dat het bewoonbaar wordt. Weer iets wat ons niet van te voren verteld is..
Na een goed gesprek met Pierre blijkt dat dit een onderdeel is van het project. Dit huis moet een voorbeeld worden voor de mensen die in dit dorp wonen. Het moet er verzorgd uitzien, geen afval in en rondom het huis en zoveel mogelijk afval hergebruiken door bijvoorbeeld bloembakken te maken van oude flessen. Dit leek ons een mooie uitdaging en gelukkig worden de kosten hiervoor vergoed. Jammer dat dit niet eerder met ons communiceert was, maarja.. this is Cambodia.
Die vrijdagavond hebben we overleg gehad met Pierre, de chief van het dorp, Bora (soort conciëge van het dorp) en de 4 lokale leerkrachten die al les geven. We hebben besproken hoe we Engelse lessen kunnen toevoegen aan het lesprogramma. Dat was nog niet zo makkelijk! Uiteindelijk is er besloten dat wij max. 1 uur per dag per klas Engels mogen geven. Dit gaat wel ten kosten van de Khmer lessen, dus moest de directeur van de school (die 4 jaar terug voor het laatst hier op het eiland was) eerst toestemming geven. Dat deed hij gelukkig!
De volgende dag werd het hele dorp bij elkaar getrommeld om ons te introduceren. Wat een happening! Door eerdere ervaringen denken de mensen snel dat wij komen lesgeven over de bijbel. Gelukkig is dat nu duidelijk!
Er zijn 4 verschillende groepen die les krijgen. De kleuters, groep 3/4 en groep 5/6 krijgen les van 7 tot 11 uur en smiddags krijgt groep 7/8 les van 1 tot 4 uur.
De afgelopen week hebben we iedere dag in iedere groep Engelse les gegeven. We beginnen om 9 uur bij de kleuters. Het is behoorlijk anders dan in Nederland. De kleuters zitten hier 4 uur lang op een stoeltje achter een tafeltje. Omdat er ook 3 jarige tussen zitten kwamen we er al snel achter dat een kwartiertje Engels in deze klas genoeg is. Vooral omdat de lerares zelf geen Engels spreekt en ons totaal niet begrijpt.
Om 10 uur geven we les aan groep 3/4 en 5/6. Omdat de groepen hier niet groot zijn, gaan die 2 groepen bij elkaar in 1 lokaal. Deze lessen vind ik zelf het leukst om te doen! De 2 leerkrachten van deze groepen Mab en Yon (John) spreken redelijk goed Engels en willen graag met onze lessen meedoen en het af en toe zelfs even overnemen. Heel leuk om te zien!
's Middags beginnen we om 1 uur in 7/8. Deze kinderen kunnen al redelijk Engels door toeristen die dit aan hen geleerd hebben. Die toeristen zijn alleen de leerkracht vergeten, want die bakt er niks van.. en als hij een antwoord van één van onze vragen wel weet, zegt hij het in Khmer voor aan de kinderen.. Not very helpfull..
Daar is dus nog wel wat winst te behalen!
Onze eerste week lesgeven heeft Leonie in een heel mooi filmpje verwerkt!! http://www.youtube.com/watch?v=xkVmbtVIOBo
Afgelopen vrijdag heeft Pierre een clean-up day georganiseerd. Vanaf het moment dat er mensen op dit eiland wonen (sinds 1995 ongeveer) gooien ze al hun afval neer op de grond of in de zee. Het is er echt een enorme bende!
De clean-up day waarbij kinderen en volwassen helpen opruimen, was een kleine stap in de goede richting.
Er moeten nog wel veel van zulke dagen volgen voordat het dorpje schoon is helaas..
Op dit moment zijn we weer even een paar dagen in Sihanoukville om spullen te kopen voor ons huis, nieuwe liedjes te downloaden voor onze lessen en even te contacten met het thuisfront!:D
Ik moet eerlijk zeggen dat het best goed voelt om geen internet in de buurt te hebben en m'n telefoon bijna niet vast te houden! Ookal kunnen velen van jullie zich dat misschien niet voorstellen:D
De eerste paar dagen op het eiland vond ik best wel even wennen en de gedachte "wat doe ik hier in godsnaam?" is stiekem wel een paar keer voorbij gekomen. Maar ik ben ondertussen al behoorlijk gewend. De mensen zijn heel erg vriendelijk en vooral Bora helpt ons veel. En de kinderen natuurlijk! De woorden 'Hello Teacher!!' wordt ons tientallen keren per dag toegeroepen en mede door die stralende gezichtjes ben ik nog steeds erg blij dat ik hier ben!!
Nog bedankt allemaal voor jullie leuke reacties!! Ook daar word ik erg blij van:D
-
10 November 2013 - 09:17
Melissa:
Hoi kim en edwin,
Wat een prachtige foto's en verhalen Veel succes plezier en geluk daar samen.
Groetjes melissa -
10 November 2013 - 10:32
Theresia:
Hoi Kim,
Wat ontzettend leuk om het filmpje te kunnen zien. Wàt een schattige kindertjes .ik zie dat je helemaal blij bent daar . Maar het is nog niet zomaar wat hè ? Hoe gaat het met Edwin ? Heeft hij zijn draai al een beetje gevonden? Leuk hoor het verslag . Ik kijk al uit naar het volgende .
Maar die mièren ..... gatver !!!!!!!!haha
Maar hèèl veel plezier en succes samen hoor Kim . Groetjes aan Edwin
Groetjes uit Shoof ♡♡♡♡ -
10 November 2013 - 12:32
Yvonne Does:
Hey Kim,
Wat leuk om jullie op deze manier te kunnen volgen. Wat een andere wereld, waar jullie in terecht zijn gekomen!! Je kunt het je bijna niet voorstellen!! Het lijkt me zo byzonder om mee te maken en om daar te kunnen helpen!! Als ik jonger was geweest....
Heel veel succes weer verder!!!
Groeten, Yvonne -
10 November 2013 - 12:36
Lieve Meiden!:
Hoi Kimmie! Leuk dat we gister met je konden skypen! Mooi verhaal heb je geschreven, stiekem zijn we wel jaloers hoor! Geniet :)! X -
10 November 2013 - 12:36
Marloes:
Hee Kim!
Leuk, je verhalen! Jullie project klinkt als een mooie uitdaging:)! Heel veel succes! En ik probeer je verhalen te volgen! Geniet ervan!!
Xx
Marloes -
10 November 2013 - 14:25
Martine:
Wat leuk om je verslagen te lezen. En het filmpje van you tube geeft goed weer waar jullie mee bezig zijn:) -
10 November 2013 - 18:54
Niek En Karin:
Heey lieve Kim,
Wat een mooi verslag en wat een mooie foto's bijgevoegd.
De foto's en film die jullie tot nu toe hebben doorgestuurd laten 3 geweldige mensen zien die er helemaal voor gaan. En dat reddingzwemmen nog goed van pas zou komen is alleen maar geweldig.
Er zijn nog heel veel dingen te doen en te regelen. En dat gaat jullie lukken.
Ik zie 3 blije gezichten, die stralen ondanks de tegenvallers. We zijn trots op jullie!
Geniet ervan en dat veel geduld, wijsheid, liefde en geluk jullie pad mogen doorkruisen.
Lieve groetjes van ons,
Niek en Karin -
10 November 2013 - 19:02
Harlin:
Hoi Kim,
Wat een ontzettende mooie aanvulling op het verslag van Leonie.
Een ander persoon, een andere belevenis? ;)
Kan me heel goed voorstellen dat jullie een beetje van slag waren en dat je dat gevoel had van je de mensen voorgelogen hebt.
Zelf vond ik het al vreemd dat er opeens internet was, omdat dat er de vorige keer niet was, ik ging er vanuit dat zal dan wel een ander eiland zijn geweest waar Leonie toen was.
Dit soort verhalen hoor je zoveel van mensen die er vaker komen(vertegenwoordigers) en dingen moeten gaan organiseren of regelen.
Het niet missen van internet en telefoon mis na een paar dagen idd bijna niet meer.
Dat is mij ook al een paar keer opgevallen als wij op pad zijn met die luxe 4wieler.
De eerste dagen zoek je nog wifi, en dan is het wel goed zo.
Ben wel nieuwsgierig of je weer over een tijdje weer een aanval krijgt van: wat moet ik hier?
Mag dit soort verslagen wel lezen, eerlijk en oprecht, toppie.
Veel geluk en wijsheid verder, groetjes en knuffel, Har & Lin -
10 November 2013 - 21:18
Kitty:
Heerlijk, nog zo'n mooi verslag! Geweldig hoor, zoals jullie aan de slag zijn gegaan. Samen sterk, samen lol, dat straalt er van af! Liefs uit Andijk, Kitty -
10 November 2013 - 23:33
Maria:
Wauw Kim! Wat een belevenissen en wat beschrijf je het allemaal mooi!
Natuurlijk meteen het filmpje (en verslag) van Leonie bekeken, 'k was gewoon ontroerd, zo mooi om te zien hoe jullie daar voor de klas staan! (Volgende keer timmerman Ed ook nog even filmen, tijdens zijn werkzaamheden tijdens het maken van de meubelstukken!!?)
'k Ben benieuwd hoe jullie huisje er straks uit komt te zien. Bungalow zei je toch ;-)
Zo te zien hebben jullie al vele harten gestolen daar. Ik kan me wel voorstellen dat veel kinderen steeds om jullie heen willen blijven hangen. Drie van die mooie, blije mensen die speciaal voor hun zijn gekomen, is voor hen ook bijzonder natuurlijk.
Petje af hoor Kim! Ga zo door!
Groetjes aan Edwin en Leonie
Liefs Maria X
-
25 November 2013 - 20:35
Lianne Rinkel:
Hallo Kim, Leonie en Ed,
Eindelijk heb ik je gevonden op de computer. Thuis lukt het niet om je site te openen.
Wat een belevenissen en wat een verhalen. We vonden jullie filmpje erg indrukwekkend.
Houd vol, het is een mooi project!!!
Héél veel groetjes van ons allemaal op de Werenfridus!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
